Większe ryby i Duże okazy
Stosowanie sieci dryfujących jest wyjątkowo nieprzyjazną środowisku metodą połowów rybackich. Sieci pływające, mające często kilka kilometrów długości, nie są wybiórcze i dryfując w górnych warstwach wody, chwytają nie tylko gatunki użytkowe, ale także rekiny, delfiny i żółwie morskie. Zwierzęta te pochwycone przez sieci giną w wyniku uduszenia. Ludzie zajmujący się ochroną morskich ssaków i żółwi muszą ściśle współpracować z ichtiologami, by zmusić rybaków do porzucenia tak niszczących środowisko metod połowu. Szkielety płaszczek i rekinów są utworzone z tkanki chrzestnej, a nie z kostnej. Jednak największe na świecie ryby należą do ryb chrzęst-noszkieletowych. Niestety stają się one coraz mniej liczne. Trudno jest prowadzić szczegółowe badania nad zwyczajami wielu dużych ryb, które pływają w głębiach oceanów i ekologów czeka jeszcze mnóstwo pracy. Na przykład w trakcie badań nad biologią rekina długoszpara (Cetorhinus mwcimus) wykorzystywano nadajniki radiowe, które były zakładane kilku osobnikom po to, aby móc je łatwo zlokalizować i badać ich zwyczaje. Metoda ta może posłużyć do uzyskania informacji, które przyczynią się do lepszej ochrony tego gatunku.