Jaguar
Panthera onca W języku Indian południowoamerykańskich „jaguara” znaczy drapieżnik, który pokonuje swą ofiarę jednym skokiem. Wyglądem i rozmiarami przypomina on lamparta, ale jest znacznie silniejszy od swojego kuzyna. Dowodem na to może być długość skoku. Jest jedynym przedstawicielem grupy tak zwanych dużych kotów, do której należą lwy, lamparty, gepardy i tygrysy, zamieszkującym obie Ameryki.
Jego zasięg w Ameryce Północnej był kiedyś znacznie większy, o czym świadczy ważne miejsce, jakie zajmowała w mitologii i zwyczajach północnoamerykańskich Indian. W czasach współczesnych drapieżnik ten został wytępiony w centralne części Stanów Zjednoczonych. Dzisiaj pojedyncze, wędrujące osobniki można spotkać jedynie w południowym Teksasie, Arizonie i w stanie Nowy Meksyk. Samce jaguarów mają terytoria o powierzchni od 5 do 500 km2. W ciągu roku często wędrują oddalając się od swojego rewiru nawet na odległość 800 km. Zwierzęciu o tak dużych terytoriach i często wędrującemu łatwo jest wejść w konflikt z człowiekiem.