Europejska ochrona
W Europie, na przykład w Wielkiej Brytanii, gady i płazy również należą do gatunków ginących. Liczebność ropuch stanowi tam obecnie zaledwie niewielki ułamek liczby sprzed 30 lat. Z tego względu rozmnaża się ropuchy w niewoli i wypuszcza na wolność ich potomstwo, dla którego zakłada się specjalnie wykopane stawy. Wydaje się, że ropuchy lubią zwłaszcza bardzo płytkie zbiorniki wodne, które szybko ogrzewają się na słońcu. Ponieważ w lecie zbiorniki takie wysychają, w okresie składania skrzeku (czyli w kwietniu i maju) jest w nich bardzo niewiele drapieżników atakujących małe kijanki.
Traszka grzebieniasta ma stosunkowo szeroki zasięg występowania w Europie, jednakże w wyniku zanieczyszczenia środowiska i zatrucia pestycydami oraz nawozami mineralnymi liczebność tego gatunku w ciągu ostatnich dziesięcioleci znacznie spadła. Przyczyniło się do tego też zasypywanie stawów. Wysiłki polegające na odtworzeniu naturalnych zbiorników wodnych i reintrodukcji płazów kończą się pomyślnie i populacja traszki stopniowo rośnie. Traszki grzebieniaste można coraz częściej spotkać w ogrodowych stawikach, jeżeli głębokość zbiorników i rodzaj występujących w nich roślin są odpowiednie. Otaczając opieką małe zbiorniczki wodne, w których występują traszki grzebieniaste, zapewnia się też przy okazji sprzyjające warunki dla innych płazów, takich jak na przykład ropuchy, żaby trawne i rzekotki.